بیش از سه دهه از عملیات کربلای چهار می گذرد اما تاریخ هیچ گاه مظلومیت و شجاعت رزمندگان این عملیات و به ویژه غواصانی که در آن با دستان بسته آسمانی شدند را فراموش نمی کند.
به گزارش روابط عمومی فدراسیون نجات غریق و غواصی، رزمندگانی که ۳۵ سال پیش با پیشانی بندهای منقش به نام های مقدس سیدالشهد (ع)، عباس (ع) و قاسم (ع) و اصغر(ع) به ساحل اروند رسیدند تا آب خروشان را بستری برای حماسه کنند به واقع عاشورا را در شب تکرار کردند؛ آنهایی که مظلومیت و شجاعت شان تداعی کننده غربت و مظلومیت اباعبدالله‌الحسین(ع) و یاران باوفایش در روز عاشورا بود.
رزمندگانی که بازگرداندن پیکرهای شهیدشان به وطن هم حماسه ای دیگر آفرید و بوی عطر سیب و کربلا را در شهر به راه انداخت تا دوباره مظلومیت شهدای هشت سال دفاع مقدس یادآوری شود.
تاریخ هیچ گاه مظلومیت و شجاعت رزمندگان عملیات کربلای ۴ را فراموش نمی کند، به ویژه ۱۷۵ شهید غواص، ستاره هایی که با دستان بسته آسمانی شدند و بعد از سه دهه به میهن بازگشتند اما روشن تر از همیشه.
به واقع آنها شهیدانی بودند که با دستان بسته ستاره شدند.